DLM (De Lange Mars) brengt in drie artikelen een samenvatting van de vier uur durende film ‘The Putin interviews’ die de Amerikaanse filmer Oliver Stone maakte met president Poetin in de periode van 2015 tot 2017.
De voorspelling die Poetin deed over deze 4 uur durende reportage is helaas voor Oliver Stone uitgekomen. Heel kort in juni 2017 kwam deze film naar buiten, om bijna direct erna weer van het podium te verdwijnen. Gelukkig wist DLM de hand te leggen op de film.
Poetin gaat uitvoerig in op de door het westen en de westerse media zo fel bestreden ‘annexatie van de Krim‘. Deze ‘annexatie’ is zo belangrijk omdat de NAVO dit als een van de redenen gebruikt om de druk langs de grenzen met Rusland gevaarlijk op te voeren en daardoor de kansen op WO III aanmerkelijk te vergroten.
De film was in juni kort te zien bij National Geographic en op You Tube totdat het ook daar op zwart ging. (Zie You Tube) Reden te meer om uitvoerig deze interviews te bespreken die op tal van zaken een andere kijk geven dan de westerse media in koor doen.

Deel 1
Het verhaal van de Krim kan pas begrepen worden in het licht van de ontwikkelingen in Oekraïne.
Oekraïne
Nadat de USSR uit elkaar is gevallen in 1991 is Oekraïne een onafhankelijke staat geworden, aldus Poetin, en begon een wilde privatisering en openlijke diefstal van openbare bezittingen. De levensstandaard van de Oekraïense bevolking kelderde en terwijl de regeringen elkaar verdrongen veranderde er niets voor de gewone Oekraïners. Op een gegeven moment hebben zij genoeg van de krankzinnige corruptie, der verarming en de illegale verrijking van anderen.
“De drijvende kracht in de ontwikkelingen van de Oekraïne was de hoop dat de EU hen zou gaan bevrijden van de verschrikkelijke toestand. De economieën van Rusland en Oekraïne waren enigszins samengevloeid als een verenigde economie. De Russische markt stond absoluut open voor import uit Oekraïne, zegt Poetin. We hadden 0% handelsbarrière (2015).”
“Ondertussen waren we zeventien jaar in onderhandeling met de EU over voorwaarden voor toetreding tot de Wereld Handelsorganisatie (WTO). Dan wordt opeens aangekondigd dat Oekraïne met de EU een associatieverdrag gaat ondertekenen. Dat betekende het openen van de Oekraïense markt, maar daarmee zou ook de EU met hun goederen ons grondgebied kunnen binnenkomen zonder onderhandelingen. Dit betekende niet dat de Russische bevolking voor deze keuze moest betalen. Wij stelden onze Europese partners trilaterale besprekingen voor. Zij weigerden echter. Zij vonden dat wij er beter buiten bleven.”
“Zoals je weet startte de crisis in Oekraïne met het uitstel door president Yanukovich van de ondertekening van het Associatieverdrag. De president zie dat hij meer tijd nodig had, over de details van het verdrag. Dat was het begin (eind 2013 – 2014, red.)”
“Onze Europese en Amerikaanse partners slaagden erin om veel ontevredenheid bij het volk op te roepen, in plaats van uit te zoeken waar het echt om ging, besloten zij een staatsgreep te ondersteunen.”
“Massale rellen ontstonden. (de Maydan revolutie vindt plaats, red.)”
Oliver Stone vraagt aan Poetin:”Wist u wat er aan de hand was? Veel politie-agenten en burgers werden gedood. De politie vuurde niet terug, maar trok zich juist terug. Het was alsof er een scherpschuttersmacht was die zowel op de politie als op de burgers schoot om noodzakelijke chaos te creëren.”
Poetin:”Dat is absoluut correct. Yanukovich gaf geen bevel om wapens in te zetten tegen burgers.
Stone:”Wie waren de scherpschutters?”
Poetin:”Partijen die wilden dat de situatie zou escaleren. Ik weet niet precies wie de scherpschutters waren, maar de logica vertelt het. We hadden informatie dat gewapende groepen werden getraind in westelijke delen van Oekraïne, in Polen en een aantal andere plaatsen. Voor 21 februari zijn drie ministers van buitenlandse zaken uit EU-landen gearriveerd in Kiev. Zij namen deel aan de ontmoeting tussen president Yanukovich en de oppositie. Zij kwamen overeen dat vervroegde verkiezingen zouden worden gehouden.”
Stone:”In de Amerikaanse pers werd het voorgesteld alsof Yanukovich Kiev in de steek had gelaten.”
Poetin:”Dat is de versie die werd gebruikt om steun aan de coup te rechtvaardigen. Toen de president Karkov, de tweede stad van het land, verliet om een interne politieke bijeenkomst bij te wonen, bezetten gewapende mannen de presidentiële ambtswoning. De openbare aanklager werd neergeschoten en een van de veiligheidsmensen raakte gewond.”
“Stel je eens voor dat in de VS het Witte Huis wordt bezet. En hoe zouden jullie dat noemen? Een coup? Of zouden jullie zeggen, ze kwamen de vloeren schoonmaken? Ook president Yanukovich werd beschoten. Er was blijkbaar geen tekort aan gewapende macht.”
“Een dag later gebruikte de president onze hulp en ging hij naar de Krim. Toen hoorde de Krim nog bij Oekraine. Yanukovich bleef meer dan een week in de Krim, met de gedachte dat er nog steeds een kans was dat zij die hun handtekeningen zetten onder de overeenkomst met de oppositie een poging zouden ondernemen om dit conflict op te lossen met beschaafde democratische wettelijke middelen. Maar dat gebeurde niet en het werd duidelijk dat als hij gepakt zou worden, ze hem zouden doden.”
“Miljoenen mensen kunnen bedrogen worden als je het monopolie van de media gebruikt.”
“Maar uiteindelijk geloof ik dat het voor een onpartijdige toeschouwer duidelijk moet zijn dat een coup had plaatsgevonden. Nadat de macht was overgenomen vonden sommigen dit prima, anderen niet. Mensen waren bang voor het nationalisme, het radicalisme. Het eerste wat de nieuwe machthebbers deden was praten over de behoefte om een wet aan te nemen die het gebruik van de Russische taal beperkt. De Europeanen hielden hen tegen dit te doen, maar het signaal was al afgegeven aan de maatschappij en de mensen begrepen welke richting het land zou opgaan.”
“Iets dergelijks gebeurde in het zuidoostelijke deel van Oekraïne. In de Donbas. Hier zijn twee grote steden Luhansk en Donetsk. En mensen accepteerden daar de coup niet. Eerst waren hier pogingen om hen (etnische Russen, red.) te arresteren door de politie, maar de politie liep over naar de Russische kant. Toen begon het centrale gezag (Oekraïense regering, red.) special forces te gebruiken, ’s nachts werden ze (etnische Russen, red.) opgepakt en in de gevangenis gezet.”
“De mensen in Donbas namen hierna de wapens op. Toen startten de vijandelijkheden in plaats van een dialoog te beginnen met de mensen in zuidoostelijke deel van Oekraïne. De special forces begonnen meteen wapens in te zetten, tanks en gevechtsvliegtuigen. Toen kwam een nieuwe president (Poroshenko, red.)aan de macht.”
“Ik begrijp niet altijd de gedachten achter de acties van onze partners (VS, red.) Ik heb het idee dat zij controle moeten hebben over het Europees Atlantische kamp en dat zij daarvoor een externe vijand nodig hebben.”
Stone:”De Verenigde Staten kan een verenigd pro-US Europa en NAVO bij zich houden met een vijand als Rusland?”
Poetin:”Met zekerheid kan ik zeggen dat dit waar is.”
Krim
Stone:”Waren de acties op de Krim het waard?”
Poetin:”We hebben de Krim niet geannexeerd. De burgers van de Krim besloten zich aan te sluiten bij Rusland. Het parlement van de Krim, die gekozen was op basis van Oekraïense wetgeving kondigde een referendum aan. Het parlement koos met een overweldigende meerderheid ervoor om zich aan te sluiten bij Rusland.”
“De coup in Oekraïne ging vergezeld van geweld en er was zelfs de dreiging dat het geweld zou overslaan door de nationalisten naar de Krim tegen degenen die zichzelf Rus vinden en wiens moedertaal Russisch is. De mensen waren verontrust en bezig met hun eigen veiligheid.”
“Wij creëerden voor de mensen veilige condities om te gaan stemmen. We raakten niet betrokken bij vijandigheden. Meer dan 90% van de bevolking van de Krim bracht hun stem uit. (95% kozen voor aansluiting, red.) Het parlement van de Krim vroeg daarom de Russische Federatie hen op te nemen.”
Rob Vellekoop, 5 juli 2017
Deel 2
Dit is het tweede artikel van een reeks van drie, die gaat over ‘The Putin interviews’ van de Amerikaanse filmer Oliver Stone met president Poetin in de periode van 2015 tot 2017. In dit artikel geeft Poetin zijn verrassende kijk op de NAVO en de achtergronden van de Russische deelname aan de oorlog in Syrië.
NAVO
Poetin zegt tegen Stone dat Rusland zich bedreigd voelt.
“De dreiging bestaat hier uit dat als een land eenmaal lid wordt van de NAVO, het politieke leiderschap of dat land als geheel en zijn bevolking de beslissingen die de NAVO neemt niet meer kan beïnvloeden, inclusief beslissingen over het stationeren van een militaire infrastructuur. Zelfs zeer gevoelige wapens kunnen geïnstalleerd worden. Ik praat ook over antiballistische raketsystemen. Op het ogenblik kan je een zekere versterking zien van de Amerikaanse invloed in Europa. Dit is gedeeltelijk te wijten aan de Oost-Europese landen, omdat zij de voormalige dominante macht van de Sovjet Unie proberen te weerstaan. Juist nu dit is omgedraaid in Rusland. Maar vroeg of laat zal dit ophouden.”
“Door het initiatief te nemen in de crisis in Oekraïne zijn ze (de Amerikanen, red.) erin geslaagd een houding tegen Rusland te stimuleren, waarbij Rusland gezien wordt als een vijand, een potentiële agressor. Maar spoedig zal iedereen begrijpen dat er geen dreiging komt uit Rusland, noch naar de Baltische staten of naar Oost-Europa of West-Europa. En des te sterker het misverstand is, des te groter hun wens om hun onafhankelijkheid te funderen voor hun nationale belangen.”
“Dit constante gevoel van onder druk staan, laat me je dit verzekeren, is iets waar niemand gelukkig van wordt. Vroeg of laat zal dat consequenties hebben als dit stopt, en het is beter als dit gebeurt tijdens een dialoog.”
“Je kunt natuurlijk Noord-Korea of een ander land gebruiken om een donker plaatje te schilderen, maar ik denk dat het nu nodig is voor de overgang naar een nieuwe filosofie om relaties op te bouwen tussen landen. En deze filosofie zou gebaseerd moeten zijn op respect voor de belangen van andere landen, voor de onafhankelijkheid van een ander volk. Niet proberen ze te intimideren door een of andere dreiging te gebruiken die alleen overwonnen kan worden met behulp van de Verenigde Staten.”
Over de NAVO vraagt president Poetin zich in deel 2 van de film af waarom zij moet uitbreiden (in 2017 trad Montenegro toe als lid, red.).”Zeker niet om de veiligheid van vele landen te garanderen, daarvoor is het niet nodig. Iran heeft zijn atoomprogramma stopgezet, desondanks wordt het antiballistische raketsysteem (ABM) in Europa opgezet. Tegen wie doen ze dat?”
“Dit vereist antwoord van Rusland.”
In het eerste deel van de film legt hij dit uit. Voor hem vormen de ABM-systemen in de buurt van de Russische grens met Oost-Europa een bedreiging. “Bijna het hele Russische gebied kan met deze systemen worden bereikt (namelijk ook via de Noordpool, red.) Deze bedreiging moet door ons adequaat worden beantwoord en dat betekent niets anders dan een nieuwe wapenwedloop. Evenwicht is alles. Niemand zal een kernoorlog overleven. Een rakettenschild zal niet de gehele VS kunnen beschermen.”
“Om het bestaan van NAVO te rechtvaardigen hebben ze een gemeenschappelijke vijand nodig. Er is een constante zoektocht naar een vijand, of een provocatie om iemand als vijand te benoemen. Tegenwoordig is de NAVO een instrument van de buitenlandse politiek van de VS. Het heeft geen bondgenoten, het heeft vazalstaten.”
Syrië
Poetin verwijst naar wat er in de regio gebeurde met Irak en Libië.
“In Libië en Irak heeft zich een tragedie afgespeeld en dat is gebeurd door een krachtige afzetting van de regimes. Ze zijn niet gewoon afgezet, maar geëlimineerd. We willen niet dat hetzelfde gebeurt in Syrië. Anders raakt de hele regio in chaos. Sterker nog als hetzelfde als in Libië in Syrië gebeurt zal de positie van radicale terroristen organisaties versterkt worden. Nu zijn deze organisaties erg sterk (voordat IS aan de verliezende hand was, red.) omdat ze een groot deel van de olie controleren dat in de regio gewonnen wordt. Ze verkopen kunstvoorwerpen, culturele voorwerpen. Ze ontvangen hulp uit het buitenland en zijn erg machtig geworden. Omdat ze een kalifaat proberen te creëren van zuidelijk Europa tot aan centraal Azië. Dat is de grootste zorg.”
“Wij hebben een aantal praktische doelen. Er zijn duizenden militanten uit voormalige Sovjet republieken en uit Rusland die daar vechten. En zij kunnen terugkeren naar Rusland. Wij moeten voorkomen dat dit gebeurt. Dat alles heeft ons gemotiveerd om maatregelen te nemen waarvan je je bewust bent.”
“Tegelijkertijd snappen we goed dat het huidige leiderschap van Syrië fouten heeft gemaakt in het opbouwen van relaties in hun eigen land. En daarom voordat we deze beslissing namen hebben we een dialoog gehad met president Assad. Hij begrijpt goed de vele problemen waarvoor het land staat. En hij is niet alleen bereid aan een dialoog mee te doen met oppositiegroepen, maar ook met de gewapende oppositie. Hij is klaar akkoord te gaan met vroege presidentiële verkiezingen onder internationale supervisie worden gehouden.”
“Dagelijks delen de VS en Rusland met elkaar informatie om incidenten in het luchtruim te voorkomen. In dat luchtruim (boven Syrië, red.) zijn tegelijkertijd vliegtuigen van een aantal landen. Dit kan altijd consequenties hebben. Tussen twee haakjes, wij opereren daar op uitnodiging van de Syrische regering, dus legaal. Wij handelen in overeenstemming met het handvest van de Verenigde Naties.” (Assad heeft nooit de Amerikaanse regering gevraagd om hem te helpen met de strijd in zijn land, red.)
“De internationale coalitie aangevoerd door de VS maakt 2 tot 5 luchtaanvallen per dag. De Russen voeren zo’ n 70 tot 100 aanvallen uit per dag. Het geschatte aantal terroristen dat deelneemt aan ISIS is 80.000. Van hen zijn 30.000 huurlingen uit 80 landen, inclusief uit Syrië.” (Ondertussen vechten niet meer dan enkele duizenden IS-strijders, red.)
Rob Vellekoop, 7 juli 2017
Deel 3
DLM brengt in drie artikelen een samenvatting van de film ‘The Putin interviews’ die de Amerikaanse filmer Oliver Stone maakte met president Poetin van 2015 tot 2017. In dit laatste deel komen de geheime Cyberwar en de Russische verkiezingen van 2012 en 2018 (presidentsverkiezingen) uitvoerig aan de orde.
De voorspelling die Poetin deed over deze 4 uur durende reportage is helaas voor Oliver Stone uitgekomen. Heel kort in juni 2017 kwam deze film naar buiten, om bijna direct erna weer van het podium te verdwijnen. Gelukkig wist DLM de hand te leggen op de film.
Russische verkiezingen
De afgelopen periode is de mogelijke beïnvloeding van de Amerikaanse presidentsverkiezingen door de Russen regelmatig onderwerp van gesprek geweest, ook in dit interview komt dit voorbij. Het siert Stone dat hij ook de Russische verkiezingen en de Amerikaanse beïnvloeding hiervan bevraagt.
Stone:”Was er Amerikaanse beïnvloeding tijdens de Russische verkiezingen in 2012?
Poetin:”Zowel in 2002 en 2012 is sprake van beïnvloeding geweest. Maar in 2012 was dit bijzonder agressief. We konden ons nauwelijks indenken dat diplomatiek personeel zo agressief zou zijn in het beïnvloeden van de Russische verkiezingscampagne. Ze ondersteunden financieel betogingen en de oppositie. Diplomaten moeten de goede relaties tussen landen onderhouden. NGO’s kunnen andere idealen nastreven ondanks hun nationaliteit of oorsprong. Maar vaak zijn deze Non-Gouvernementele Organisaties gefinancierd via structuren die of zijn opgezet door het Ministerie van Buitenlandse Zaken of indirect door hen bestuurd. We zien hetzelfde tijdens de post Sovjetperiode en in Oost-Europa, in veel landen in Afrika en ook in Latijns-Amerika.
Stone:”Is het wel verstandig om in 2018 mee te doen aan de presidentsverkiezingen. U bent al zoveel jaar aan de macht afwisselend als president en premier?”
Poetin:”Rusland zal beslissen. Een machtswisseling moet zeker mogelijk zijn. Er moet een gezonde competitie in dit proces zijn, maar deze strijd moet gaan tussen mensen die dit in het belang van het land doen.”
Stone:”Tenzij internationale waarnemers deze verkiezingen kunnen beoordelen zal de wereld niet overtuigd zijn van het democratische gehalte.”
Poetin, scherp:”Denk je dat het ons doel is iets aan iemand te bewijzen? Ons doel is om ons land te versterken.”
Stone:”Dat is een gevaarlijk argument, want het werkt twee kanten op. Zij die macht misbruiken zeggen dat het een kwestie van overleven is.”
Poetin:”We spreken niet van overleven en we proberen onszelf niet te rechtvaardigen. De Sovjet erfenis, de imperialistische erfenis is iets uit het verleden. Maar we moeten ook denken aan de positieve erfenis. Rusland is opgebouwd in 1000 jaar. Het heeft zijn eigen tradities. Wij hebben onze eigen ideeën over wat goed is en fout, we hebben onze ideeën over wat een effectieve regering is. Dit is niet een kwestie van iemand aan de macht helpen, of het voor mezelf op te eisen. Dit gaat over het zeker stellen van economische groei en dit onderhouden, onze defensie verbeteren en niet alleen tijdens periodes van crisis en moeilijkheden.
Als een persoon met macht voelt dat hij zijn band met het land en de burgers verliest, dan is het tijd om te gaan.”
Cyberwar
Stone:”Jullie verdedigen je toch wel tegen de malware die de VS heeft om jullie systemen plat te leggen?”
Poetin:”Je zult me waarschijnlijk niet geloven, maar ik ga iets vreemds zeggen. Sinds de 90-er jaren gaan we ervan uit dat de Koude Oorlog voorbij is. We dachten dat er geen noodzaak was voor aanvullende beschermingsmaatregelen, omdat we onszelf beschouwden als een integraal deel van de wereldgemeenschap. We hadden zelf geen apparatuur. Onze bedrijven, onze overheidsorganen en administratieve afdelingen kochten alles, hard- en software. We hebben veel apparatuur gekocht in de VS, Europa en dit wordt gebruikt door de inlichtingendiensten en het Ministerie van Defensie.
Recent zijn we ons zeker bewust geworden van de dreiging die dit allemaal inhoudt. Pas sinds enkele jaren zijn we na gaan denken hoe we technologische onafhankelijkheid en veiligheid kunnen bereiken.
Stone:”Rusland had al in 2007/2008 hiervan op de hoogte moeten zijn. Toen was de VS bijvoorbeeld klaar om Japan geheel te kunnen afsluiten.” (En ook in 2010 had de VS met software kerncentrales in Iran gesaboteerd)
Poetin:”Toen besteedden we er nog geen aandacht aan. Bij onze nucleaire installaties en de installaties die atoomwapens produceren waren Amerikaanse waarnemers gestationeerd op de terreinen van deze fabrieken en installaties. Er was ongekende openheid door Rusland, die echter niet werd erkend of gewaardeerd door de VS.
“De wapens die werden gebruikt op Hiroshima en Nagasaki openden een tragische bladzijde in de historie van de mensheid, want ze lieten een vreselijke genie uit de fles. Onze militaire specialisten geloven dat er geen noodzaak bestond om nucleaire, atoomwapens te gebruiken tegen de Japanners, die zich al aan het terugtrekken waren.”
Stone:”Bij een cyberwar kan het publiek niet bepalen welke partij begint. Ook in Rusland zou dit een ongelofelijke angst tot gevolg kunnen hebben.
Poetin:”Het is bijna onmogelijk om angst te zaaien tussen Russische burgers. En daarnaast zijn de in technisch opzicht meest geavanceerde economieën het meest kwetsbaar voor zo’n aanval. In ieder geval is het een gevaarlijke tendens. We hebben regels nodig waaraan we ons zouden moeten houden.
Anderhalf jaar geleden in de herfst van 2015 kwamen we met een voorstel voor onze Amerikaanse partners. We stelden voor dat we hierover een verdrag zouden sluiten, een overeenkomst met de regels hiervoor. De Amerikanen reageerden niet, zij zwegen, zij gaven ons geen enkel antwoord.”
Aan het einde van het laatste interview.
Poetin:”Ben je ooit verslagen?”
Stone:”Ja, zeker.”
Poetin:”Dan is het niet nieuw voor je, want je zal lijden voor wat je doet.”
Stone:”O, zeker. Maar het is het waard. Het brengt zoveel meer vrede en bewustzijn voor de wereld.”
Poetin:”Dank je.”
Rob Vellekoop, 10 juli 2017

Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...